Wolluis is een plantenziekte waar geen enkele plant tegen bestand is. De kleine beestjes hebben hun naam niet gestolen en zijn te herkennen aan de witte, wolachtige afscheiding die door de vrouwelijke beestjes wordt geproduceerd.
Hoe herkennen?
Wolluizen herken je meteen aan de wollige afscheiding in de plant: zie je witte, wollige pluisjes in de plant? Dan zijn de luizen niet veraf!
De luizen zelf kan je vergelijken met hele kleine pissebedden. Deze zijn wit van kleur en 3 tot 6 mm groot.
In het beginstadium zal je niet meteen doorhebben dat er wolluizen zijn ingetrokken op je plant. Merk je ineens een stagnerende groei of heeft je plant last van vervormde gele bladeren? Dan kan je er van uit gaan dat er wolluizen in het spel zijn!
De wolluizen voeden zich, net als bladluizen, door plantensappen op te zuigen. Ze scheiden ook honingdauw uit. Deze plakkerige substantie is een goede groeibodem voor schimmels.
M.a.w.: behandeling is een must!
Kan je wolluis voorkomen?
Een plant in goede conditie is minder vatbaar voor plantenziektes, dit betekent niet dat deze nooit ziektes kan krijgen. Je kan enkele voorzorgsmaatregelen treffen die bijdragen aan het algemene welzijn van de plant: zet een plant nooit op een plaats met tocht. Stof regelmatig de bladeren af en kijk tijdens het watergeven of je geen abnormaliteiten ziet (nieuw blad dat zich niet ontrolt, vervormde bladeren, bruine bladranden, ...).
Krijg of koop je een nieuwe plant? Controleer dan alvorens je deze mee naar huis neemt of er geen beestjes op zitten! Zet indien mogelijk de plant eerst een paar weken in quarantaine. Zo voorkom je verspreiding van insectenplagen!
Helaas is het niet volledig onmogelijk om nooit te maken te krijgen met plantenziektes, je kan hier heel veel geluk mee hebben of heel veel pech. Als interieurbeplanter herken ik inmiddels de signalen en kan ik snel schakelen, dit is een kwestie van ondervinden en leren.
Behandeling van de wollige luisjes
Zet de plant meteen apart, zo voorkom je dat ze overgaan op je andere planten. Let er ook op dat je je handen wast en dat de spullen die je gebruikt bij de geïnfecteerde plant goed ontsmet om kruisbesmetting te voorkomen!
Neem een stuk toiletpapier en veeg de meest zichtbare wolletjes en luizen weg. Check zeker ook de onderkant van de bladeren! Spoel het toiletpapier door zodat de luizen zich niet verspreiden!
Sproei met je plantenspuit in de delen van de plant waar je niet aan kunt, neem dan weer toiletpapier en probeer zoveel mogelijk weg te vegen. Spoel het toiletpapier door!
Snoei indien de plant erg geïnfecteerd is grote delen weg waar veel luizen of wol zitten, knip hierbij niet teveel weg, houd je plant in model. (Vergeet je snoeischaar niet te desinfecteren)
Herhaal dit dagelijks.
Ga aan de slag met predatoren! De natuurlijke vijand van o.a. wolluizen w=zijn: Chrysop larven. Biogroei.be verkoopt handige kaartjes met de eitjes van Chrysopa carnea. Deze kan je in je kamerplant hangen, de kleine larven gaan onmiddellijk op zoek naar voedsel.
Chrysop
Zelf testte ik de Chrysopkaartjes van biogroei.be uit bij mijn pannenkoekenplant die helaas niet gespaard bleef van wolluis. In combinatie met het herhaaldelijk verwijderen van zichtbare pluisjes was er na 2 weken duidelijk resultaat. We zijn nu 4 weken verder en er is geen wolluis meer te bespeuren!